19. asırda Almanya’nın Mülheim şehrindeki Ren Nehri’nin bir yakasında Almanlar, öbür yakasında Fransızlar oturuyordu. Fransızlar, her yıl nehrin Almanlardaki bölümüne geçip mahsulün tamamını toplayıp götürüyorlardı.

O sıralar, birliğini toparlayamayan güçsüz Almanlar ise buna fazla ses çıkaramıyorlardı tabii. Bir sene çareyi, durumu Osmanlı sultanına yazıp yardım istemekte bulurlar.

Mektupta şöyle denmektedir:

“ Fransızlar her yıl bize eziyet ediyor, mahsulümüzü elimizden alıyorlar. Siz ki dünyaya adını veren imparatorluğun sultanı, İslamiyetin de halifesisiniz. Bizi şu zulümden kurtarın. Asker gönderin. Mahsulümüzü bu sene olsun toplama imkânı sağlayın.”

Çöküş faslına girildiği bir zamana denk gelen yardım isteğini inceleyen padişah, asker göndermeyi gerekli görmez, sadece asker elbisesi göndermeyi yeterli bulur ve cevap olarak bir mektupla beyaz elbise dolu üç çuval yollanır. Şaşkına dönen Almanlar, çuvalı alıp mektubu okurlar:

“Fransızlar korkak âdemlerdir. Onlara yeniçeri göndermemize gerek yoktur. Yeniçeri elbiselerini görmeler kâfidir. Çuval içindeki Osmanlı askerinin elbiselerini adamlarınıza giydirin. Mahsul zamanı, nehrin yakın yerlerinde dolaştırın. Karşıdan gören Fransızlar için bu kâfidir.”

Bağ bahçe sahipleri Osmanlı askerinin kıyafetini hemen kapışırlar. Hasat vakti büyük bir heyet yeniçeri kıyafetinde, nehir kıyısında dolaşmaya başlar.

Ertesi gün gelen haber, Almanların sevinç çığlıkları atmalarına sebep olur:

“ Osmanlılardan imdat geldiğini düşünen Fransızlar, korkudan köylerini de terk ederek iç kesimlere doğru kaçmaktalar. Mahsulünüzü rahatça toplayabilirsiniz. Zulüm sona ermiştir.”

Bu olay, Mülheim’lıların gönüllerinde taht kurmuştur. Giydikleri yeniçeri kıyafetlerini Mülheim’a bağlı Karlsruhe Müzesine koyup ziyarete açarlar.

Şehrin en yüksek binasına da Osmanlı bayrağı asarlar. Ayrıca, hâlen olayın yıldönümünde karnaval düzenleyip hadiseyi temsilen kutlarlar.

Bu olay, Osmanlı’nın sadece bir yeniçeri kıyafetiyle Almanları, Fransızların elinden ve talandan kurtardığını gösteren, maziden elmas bir tablo olarak kalmaktadır.